ساخت تیزرهای تبلیغاتی و انیمیشن های کوتاه ویژه شبکه های اجتماعی بر رونق این حوزه هنری - صنعتی و همچنین افزایش توجه مردم به این گونه سینمایی بسیار موثر بوده است. تا جایی که در جریان برگزاری سی و هفتمین جشنواره ملی فیلم فجر سه اثر بلند انیمیشن در جدول برنامه های جشنواره جای می گیرند. 
همچنین موفقیت فیلم پویانمایی «فیلشاه» در اکران سال 97 نیز بیانگر رویکرد و توجه عامه علاقه مندان سینما به این هر است.
صنعت پویا نمایی علاوه بر سودآوری و درآمد‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌زایی بالا، تاثیرگذاری فرهنگی و اعتقادی نیز داشته و از آن‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌جا که کودکان و نوجوانان طیف وسیعی از مخاطبانش را تشکیل می‌دهند، انیمیشن در تربیت نسل آینده تاثیر در‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌خور‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌توجهی ایفا می‌کند. 
با توجه به ابعاد یاد‌شده، کشورها و کمپانی‌های بزرگ، سرمایه‌گذاری قابل توجهی در این حوزه نموده‌اند که با بازده سرمایه‌گذاری مناسبی نیز همراه بوده است. کشورهای آمریکای شمالی و اروپایی 90 درصد سرمایه‌گذاری در صنعت انیمیشن جهان را به خود اختصاص داده اند. 
به روز بودن، استفاده از جلوه های ویژه و تکنیک های گرافیکی خوب، استفاده از متخصصین، عدم استفاده از شخصیت های تکراری، زیر ساخت های مناسب همه عواملی هستند که کمپانی های ساخت انیمیشن را مطمئن به برگشت پذیری سود مورد نظرشان می کند که در ازای کیفیت بالای کارشان پول خوبی هم به جیب می زنند. 
در کشور ما البته آنگونه که باید و شاید همچنان به دلایل بسیار زیادی بخش زیادی از بدنه سینمای ایران رغبتی به ساخت و تولید انیمیشن نشان نمی دهند و شاید یکی از دلایلی که این هنر صنعت بر خلاف بسیاری از کشورهای دیگر صاحب صنعت سینما همچنان موفق به یافتن و ثبیت جایگاه شایسته برای خود نشده مساله باشد.
البته باز هم باید به این نکته تاکید کرد که اکنون کارهای خوبی در ایران در حال انجام است و می‌توان امیدوار بود روندی که با وجود فیلم‌های سینمایی انیمیشن در حال اتفاق افتادن است، انیمیشن را به‌سمتی می‌برد که برای خود مستقل باشد و یکی از شاخص‌های آن برای تبدیل شدن به یک صنعت بزرگ است. شاید یکی از بزرگ‌ترین مشکلات ساخت انیمیشن این باشد که بسیاری از آدم‌های مستعد در ایران وجود دارند اما عملا این فضای صنعتی شکل نگرفته که وابسته به ارگان یا سازمانی نباشد و بتواند به صورت مستقل برای خود، انیمیشنی را تولید و ارائه کند.
مشکل بزرگی که از گذشته در این رشته وجود دارد این است که همواره جست‌وجو برای بانی و حامی مالی وجود داشته‌است؛ چون ساخت انیمیشن کاری گران و پرهزینه است و نمی‌توان راحت کار خود را انجام داد. به همین دلیل انیمیشن‌های کوتاه امکان بهتری برای ساخته و ارائه شدن پیدا می‌کنند. چرا که بحث انگیزه و علاقه و مباحث شخصی در آن وجود دارد تا اینکه فروش و صنعت و درآمدزایی اولویت داشته باشد. 
از سوی دیگر بیشترین کاری که نهادها می‌توانستند برای حمایت از این قضیه کنند این بود که برخی از آن‌ها از ابتدا هیچ کاری نمی‌کردند و این بهترین کمک بود! برخی نهادها هم می‌توانستند بهترین کمک خود را در بحث فرهنگ‌سازی روی عموم برای پذیرفتن انیمیشن و انتشار آثار داشته باشد.
همه این موارد را نوشتم تا برگردم به جایگاه و نقش تاثیر گذار جشنواره بین المللی پویا نمایی تهران و متولی اش کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان ایران؛ سابقه تاریخی سینمای ما قبل و بعد از انقلاب نشان داده که هرگاه کانون در زمینه توجه و ساخت فیلم های کودک و نوجوان و پویانمایی با قدرت وارد گود شده و دست به تولید آثار و حمایت از سینماگران این عرصه زده علاوه بر رونق و ارتقای سینمای کودک و نوجوان و انیمیشن، سینمای کشور نیز در یک روند کلی رشد و شتاب بهتری به خود گرفته است. 
با توجه به فضای بوجود آمده در حوزه پویا نمایی کشور و استقبال قابل توجه از جشنواره پویا نمایی تهران که آن را به یک جشنواره معتبر در استانداردهای جهانی مبدل ساخته و همچنین ثبات مدیریت در حوزه انیمیشن و جشنواره مذکور در کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان تهران، به نظر می رسد تغییر زمان برگزاری جشنواره از دوسالانه به برگزاری همه ساله و همچنین ایجاد زمینه لازم برای اکران مستمر محصولات پویانمایی در سینماها و عرضه آنها در شبکه نمایش خانگی کشور می تواند راه را برای گسترش هرچه بیشتر این هنر صنعت در داخل کشور هموار سازد و طبیعتا زمانی که این هنر در کشور جایگاه خود را بازیافته و آن را ثبیت کند آنگاه می بایست به روی هدف بعدی که همان به دست آوردن سهم از بازارهای جهانی است متمرکز شد.
جشنواره بین المللی پویا نمایی تهران و نقش تاثیر گذار کانون بدون تردید می تواند در دستیابی سینمای ایران و حوزه انیمیشن به اهداف یاد شده یاری برساند.
مصطفی محمودی - منتقد و مدرس دانشگاه